«Αυτοκράτωρ Αδριανός» του Χρήστου Λιακόπουλου στο θέατρο Αλκμήνη

«Αυτοκράτωρ Αδριανός» του Χρήστου Λιακόπουλου-(3ος χρόνος παραστάσεων)

Ο μονόλογος αυτός αφορά στην ταραχώδη-περιπετειώδη ζωή του μεγάλου φιλέλληνα και λάτρη του Ελληνικού πνεύματος, Αυτοκράτορα Αδριανού. Είναι ένας συνδυασμός ιστορικών και φανταστικών γεγονότων, που στοχεύει στο να καταδείξει, πως όλοι οι άνθρωποι έχουμε τις ίδιες ανάγκες, τους ίδιους φόβους και τις ίδιες επιθυμίες! Μεγαλώνουμε σε οικογένειες με ελλείψεις και ελαττώματα, παθιαζόμαστε να πετύχουμε υψηλούς στόχους -για ν' αποδείξουμε, κυρίως στον εαυτό μας, ότι αξίζουμε- και όταν το πετύχουμε πιστεύουμε πως είμαστε παντοδύναμοι θεοί… Ακολουθούν, τότε, τα χτυπήματα της μοίρας, που μας προσγειώνουν απότομα, και μας κάνουν να συνειδητοποιήσουμε πως το μόνο που έχουμε πραγματικά ανάγκη, είναι ν’ αγαπήσουμε και ν’ αγαπηθούμε... Βαθιά και απόλυτα... Ως το τέλος μας!

Ο Πόπλιος Αίλιος Αδριανός (76-138) ήταν ένας από τους πέντε καλούς αυτοκράτορες της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας. Ως λάτρης του ελληνικού πνεύματος, κυρίως των Στωικών και του Επίκουρου, εφάρμοζε τις διδαχές των Ελλήνων φιλοσόφων στη ζωή του και παράλληλα προσπαθούσε να τις μεταλαμπαδεύσει σε όλο τον κόσμο. Τα δεκαέξι χρόνια της διακυβέρνησής του ήταν τα πιο ειρηνικά στην ιστορία της Ρώμης. Ήταν βαθύτατα ουμανιστής και φρόντισε για τις ανάγκες του λαού του. Μείωσε τη δουλεία, εξανθρώπισε τον νομικό κώδικα και απαγόρευσε τα βασανιστήρια. Προώθησε τις τέχνες και τα γράμματα και έχτισε βιβλιοθήκες, θέατρα, ναούς, υδραγωγεία και λουτρά.

Έγραψαν... για την παράσταση Αυτοκράτωρ Αδριανός του Χρήστου Λιακόπουλου

Πηγαίνετε να δείτε αυτόν τον Αδριανό, είναι φιλέλληνας, είναι οραματιστής, είναι μέρος της ιστορίας μας. Ο κύριος Λιακόπουλος εμπνεύστηκε από την ιστορία, ερεύνησε και έγραψε αυτόν τον υπέροχο μονόλογο.

Εύη Ρούτουλα, Συγγραφέας, αρθρογράφος koukidaki.gr

Θαυμάσια ερμηνεία συγκλονιστική γραφή! Ναι ηθοποιός σημαίνει φως! Εύγε Αδριανέ!

Γιώργος Κακαβάς, Διευθυντής του Νομισματικού-Επιγραφικού Μουσείου Αθηνών

Ένας άνθρωπος γεμίζει με την παρουσία του το χώρο εγκλωβίζοντας πάνω του όλες τις αισθήσεις μας -γεγονός που είχε ως αποτέλεσμα την απόλυτη ησυχία στην αίθουσα και την αμέριστη προσοχή μας. Φορτίζονται τα λεπτά από το μέγεθος της ιστορικής προσωπικότητας, φορτίζεται κι ο χώρος από την εμβληματική του φυσιογνωμία. Ο Χρήστος Λιακόπουλος ενσαρκώνει (ταιριάζει καλύτερα από το ερμηνεύει θαρρώ) βάζοντας πάθος, διαθέτει την κατάλληλη εμφάνιση και σωματότυπο (θα ήταν άσκοπο να αναζητήσει άλλον ηθοποιό), την σωστή χροιά (προσπαθήστε να φανταστείτε μια άλλη φωνή και θα δείτε ότι δε θα σας αρέσει τόσο) αλλά περισσότερο από όλα, είναι όσο διεκπεραιωτικός χρειάζεται, όσο σκληρός απαιτείται... γλυκός εκεί που πρέπει, τόσο αυτοκρατορικός όσο το μέγεθος του Αδριανού ή τόσο θνητός όσο ο άνθρωπος... τεχνικά αλάνθαστος και υπέροχα αισθαντικός. Ο μονόλογος δε, διαθέτει την ιδανική αναλογία σε αφηγήσεις, εξομολογήσεις, εντάσεις, σιωπές... και τα μουσικά χαλιά ντύνουν μοναδικά, ισορροπούν ή ενδυναμώνουν τις αισθήσεις.

Ένα έργο με σωστές δομές: ραφιναρισμένες γραμμές, σωστές ενότητες και εκπαιδευτικό ενδιαφέρον, από έναν δημιουργό με προσήλωση και σεβασμό στην ιστορία και το πρόσωπο, και από έναν ηθοποιό με άψογη τεχνική και μεγάλη ερμηνευτική γκάμα.

Τζένη Κουκίδου, koukidaki.gr

...Μας προσφέρει, επί εβδομήντα συνεχή λεπτά, μια μοναδική θεατρική στιγμή, ενδυόμενος την ψυχική εσθήτα μιας ξεχωριστής ιστορικής μορφής, του αυτοκράτορα Αδριανού.

Στο θεατρικό μονόλογο τού Λιακόπουλου, που περιέχει ιστορικά αλλά και μη ιστορικά στοιχεία, παρακολουθούμε, σε μια μοναδική διδασκαλία υποκριτικής τέχνης, το διστακτικό ξεκίνημα, την ένδοξη περίοδο ακμής και το τραγικό τέλος της βασιλείας ενός ηγέτη που αγαπήθηκε όσο λίγοι. Με την επιβλητική του μορφή και την καθαρή εκφορά λόγου, ο ηθοποιός δεσπόζει ‘’αυτοκρατορικά ‘’και, μετακινούμενος στον μικρό λιτό σκηνικό χώρο κάτω από ένα φωτισμό και μουσική επένδυση τα οποία ο ίδιος έχει επιμεληθεί, πετυχαίνει να μας μεταφέρει στο κλίμα της εποχής του Αδριανού. Η φυσική παρουσία του ηθοποιού και το τόσο κοντά στον θεατή δρώμενο, ενισχύουν την άποψή μου ότι, αν και ίσως ασυνείδητα, ο Λιακόπουλος επιλέγει, μέσα από την θεατροσκηνική αυτή γειτνίαση, να διαμορφώσει ένα κλίμα συμμετοχής του θεατή δικαιολογώντας, κατά κάποιο τρόπο, και τα όσο υποστηρίζει ο Μπενβενίστ σχετικά με τον μονόλογο που είναι ένας εσωτερικός διάλογος διατυπωμένος σε “εσωτερική γλώσσα” ανάμεσα σε ένα “εγώ ομιλητή” κι ένα “εγώ-ακροατή”.

Στα χέρια τού Λιακόπουλου, ο Ρωμαίος αυτοκράτορας όχι μόνο αναβιώνει ως μύθος αλλά εξανθρωπίζεται ως μεταφορική–συμβολική ενσάρκωση του σημερινού αγωνιζόμενου και πάσχοντος ανθρώπου ο οποίος, από τη μια μεριά, έχει τα ίδια όνειρα, τη δύναμη και το σθένος να τα υλοποιήσει και, από την άλλη, τους ίδιους φόβους με τον Αδριανό.

Ο Έλληνας ηθοποιός και συγγραφέας, παραμένει πιστός σε αυτό που από πολύ νέος είχε αποφασίσει, να τολμήσει δηλαδή να λειτουργήσει σαν διαφορετικός χαρακτήρας παίζοντας κατά καιρούς ρόλους που του επιτρέπουν να γνωρίσει βιωματικά αυτά που διαβάζει και παρατηρεί. Προσπαθεί να είναι πιστός σε αυτό που έχει δηλώσει για τον καλό ηθοποιό που είναι αυτός που μπορεί να μεταλλάσσεται. Ο Αδριανός τού Λιακόπουλου αποτελεί φυσική εξέλιξη, το τέλος δηλαδή (που είναι μια νέα αρχή…) μιας συνεπούς πορείας στη διάρκεια της οποίας ερμήνευσε, μεταξύ άλλων, Μολιέρο, Σαίξπηρ , Ουάιλντ , Πιραντέλλο και Ίψεν.

Δημήτρης Φίλιας, Καθηγητής Λογοτεχνικής Μετάφρασης Ιονίου Πανεπιστημίου

Ο Χρήστος, ένα ταλαντούχος και πειθαρχημένος κειμενογράφος, σκηνοθέτης και ηθοποιός, πιστός στο κείμενο και στον ρόλο του, αφοσιωμένος σ' αυτό που κάνει, εντυπωσιάζει κι εκπλήσσει ζώντας πραγματικά τον ρόλο του αυτοκράτορα... Περίτεχνα περιγραφικός, με πλήρη επιτυχία, ισορροπεί στη σκηνή, ανάμεσα στο ονειρικό και το πραγματικό. Το κείμενό του ρέει ρεαλιστικό, κινώντας το ενδιαφέρον του θεατή, μέσα από το πάθος της ερμηνείας του... Προσωπικά φρονώ με σιγουριά, ότι ο Χρήστος Λιακόπουλος καθιερώνει πλέον, ένα μοναδικό προσωπικό του ανεπανάληπτο στυλ στο μονόπρακτο, που δεν κουράζει τον θεατή. που παρακολουθεί ευχάριστα το έργο... Ειλικρινά συστήνω σε όλες και όλους να δούμε αυτό το εκπληκτικό έργο!!!

Στέλιος Στυλιανού, συγγραφέας

Ε Ξ Α Ι Ρ Ε Τ Ι Κ Η!!!!

Ένας μονόλογος τόσο γρήγορος που χάνεται ο χρόνος! Μια ερμηνεία τόσο συγκλονιστική που η ανατριχίλα γίνεται ένα με το σώμα σου! Υπέροχη δουλειά που τα έχει όλα, ένταση, γλύκα, έρωτα, απώλεια, περηφάνια, ταπεινότητα. Η ζωή του ανθρώπου Αδριανού, που έγινε αυτοκράτορας.

Ανδρομάχη Κοκόση, συγγραφέας

Να δείτε στο θέατρο Αλκμήνη τον Αυτοκράτορα Ανδριανό του Χρήστου Λιακόπουλου. Πάθος, κατάνυξη, και κατάθεση ταλέντου από έναν ηθοποιό- εργάτη!

Παναγιώτης Φύτρας, δημοσιογράφος-ραδιοφωνικός παραγωγός Κανάλι 1 Πειραιά

Ξέρω ότι έχετε ακούσει πολλά συγχαρητήρια στη ζωή σας, κι όσο κι αν μετράει, θέλω να προσθέσω και το δικό μου. Συγχαρητήρια για την ψυχή που δώσατε, την ψυχή που βάλατε στη δημιουργία όλης της παράστασης κι εκείνη της ευγνωμοσύνης κι ειλικρινούς ταπεινοφροσύνης στο πρόσωπο σας μετά τη λήξη. Χαρηκα που ήμουν εκεί.

Μαρία Καρμίρη, αρθροφράφος στο koukidaki.gr

Θεατρόφιλοι και θεατρόφιλες, αν θέλετε να δείτε μια παράσταση που να αξίζει τον χρόνο και τα λεφτά σας τότε η απάντηση είναι μια. Τρέξτε στην κάτωθι. Ένας μονόλογος που σου προσφέρει εκμάθηση, συγκίνηση και ρίγος. Εξαιρετικός ο Χρήστος Λιακόπουλος. Σε παρασέρνει μαζί του σε όλες τις συναισθηματικες του διακυμάνσεις. Νιώθω περήφανη να δηλώνω θαυμάστρια σου.

Μαρία Angel, θεατής

...Ενσαρκώνει επάξια και ολοκληρωμένα την φιγούρα του Αυτοκράτορα, από τον τρόπο που κάθεται στον θρόνο μέχρι την αξιοπρέπεια στο βάδισμά του και τον λόγο του, αποκαλύπτοντας έτσι τις στέρεες υποκριτικές δομές με τις οποίες ανήγειρε τον χαρακτήρα που υποδύεται... ... Πρόκειται για μια εμπνευσμένη και εμφατική σκηνοθετική άποψη που καταφέρνει να ζωντανέψει την διαδρομή ενός σπουδαίου ιστορικού προσώπου. Ένα καλοδουλεμένο και σπάνιο δείγμα γραφής κατατίθεται σε μορφή μονολόγου και αναδεικνύει έτσι την πολύπλευρη καλλιτεχνική ιδιότητα του κου. Λιακόπουλου... ... Bρίθει από στοιχεία ποιητικότητας και απίστευτου λυρισμού. Πρόκειται για μια παράσταση αληθινό υποκριτικό κομψοτέχνημα, το οποίο δεν θα σας αφήσει αδιάφορους και θα εντυπωθεί βαθιά στην μνήμη σας.

Μαρία Αγγέλου, κριτικός θεάτρου στο kallitexnes.gr

Με ένα κείμενο που ακροβατεί μεταξύ ιστορικής συνέπειας αλλά και μυθοπλασίας, μπορεί ο ηθοποιός και συγγραφέας Χρήστος Λιακόπουλος να επιλέγει να μιλήσει για το έργο του αυτοκράτορα αλλά στην πραγματικότητα, κάνει μια ενδοσκόπηση στην ίδια τη ζωή, αφού μιλάει για θέλω και πρέπει, επιθυμίες και όνειρα που σκοφτάφτουν κυρίως στο ίδιο μας το Εγώ που μας στήνει την πιο πολύπλοκη παγίδα: το να πιστέψουμε πως μπορούμε τα πάντα με έπαρση, εγωισμό ή και μισαλλοδοξία…

...Με γλώσσα ρέουσα και κείμενο που πολλές φορές είναι έντονα λογοτεχνικό, ενώ πίσω από τις λέξεις κρύβονται συναισθήματα και σκέψεις που περιμένουν να φανερωθούν, το βέβαιο είναι ότι ο συγγραφέας του επιχειρεί να εξηγήσει τη σύγχρονη ζωή με όρους του χτες και του χτες, αντίστοιχα, με όρους του σήμερα μέσα από ένα κείμενο βαθιά πανανθρώπινο, φιλοσοφικό ίσως σε κάποια σημεία του αλλά κυρίως, τίμιο και «δυνατό». Ο Χρήστος Λιακόπουλος στέκεται πάνω στη σκηνή και οικειοποιείται μέσα από την αλήθεια των κειμένων το απόβγαυσμα μιας ολόκληρης εποχής.

Νατάσα Γκουτζικίδου, συγγραφέας, kissmyGRass.gr

Μόνο ένας Έλληνας με υψηλή αισθητική, χάρη, αντισυμβατική σοφία , αγωγή, ήθος, αξίες και παιδεία, ο Χρήστος Λιακόπουλος, θα μπορούσε να αποθεώσει τον Αυτοκράτορα Αδριανό. Ρίγη συγκίνησης από την ρηξικέλευθη ερμηνεία του κάνει το κοινό να παραληρεί και να ανατριχιάζει...! Ένας ουράνιος , θεϊκός μονόλογος που καταδεικνύει τις αδυναμίες των ανθρώπων και τα πάθη τους τα οποία δεν είναι ταξικά αλλά μοιραία πανομοιότυπα και αρχέγονα απαράλλαχτα ίδια...

...Ίσως μόνο ένας ανδρείος άντρας όπως ο Χρήστος Λιακόπουλος θα μπορούσε να ενσαρκώσει τόσο απόλυτα τον μέγα Αδριανό και να ενώσει την ψυχή του μαζί μας μετατρέποντας σε μυσταγωγική τελετή το θέαμα... Ίσως τελικά... μόνο ένας ακραιφνής άντρας όπως ο Λιακόπουλος, ίσως, εν κατακλείδι, μόνο ένας σοβαρός και σπουδαίος ερμηνευτής όπως ο Χρήστος θα μπορούσε να αποδείξει ότι ο έρωτας δεν ορίζεται ούτε αναγνωρίζει τάξη η φύλο ...απογειώνει μόνο την ύπαρξη και μας ενώνει με το θείο γι' αυτό και δοξάζεται στους αιώνες και πάντα θα μεγαλουργεί και θα θαυματοποιεί...

Αγγελική Διαβατοπούλου, δημοσιογράφος στο sport-chicas.gr

Ο κύριος Λιακόπουλος εμπνεύστηκε από την ιστορία, ερεύνησε και έγραψε αυτόν τον υπέροχο μονόλογο.

Μαρία Σύρρου, Δημοσιογράφος, Ηθοποιός

Καταπαληκτική παράσταση, με εξάιρετο Αυτοκράτορα τον Χρήστο Λιακόπουλο.

Ξανθή Ταβουλαρέα, Ηθοποιός, Σκηνοθέτης

Ένας υποδειγματικός μονόλογος για τον πιο εμβληματικό αυτοκράτορα της Ιστορίας.

Άκης Χαραλαμπίδης, Σύμβουλος ελληνικού προγράμματος στο Star Channel

Ο Χρήστος Λιακόπουλος μεταφέρει στο σανίδι τον Αυτοκράτορα Αδριανό δημιουργώντας μυσταγωγική ατμόσφαιρα... ... Με γλώσσα χειμαρρώδη πολύ γρήγορα αφήνει στην άκρη το αυτοκρατορικό στέμμα και το θρόνο, και περιγράφει τον άνθρωπο Αδριανό, σε ένα λιτό αλλά υποβλητικό σκηνικό περιβάλλον. Με εμφατική ερμηνεία, σχεδόν ψυθιριστά, αναδεικνύει το μεγαλείο ενός ανθρώπου που αντιστάθηκε στη διαφθορά της εξουσίας.

Κώστας Ζήσης, all4fun.gr

...Σε γεμίζει εικόνες και σε μεταφέρει σε μέρη που έζησε και πέρασε ο μεγάλος αυτοκράτορας... Ο ηθοποιός Χρήστος Λιακόπουλος εμπνευστής και δημιουργός σε κεντρίζει με το μονόλογό του... Ο θεατής γίνεται συνοδοιπόρος του Αυτοκράτορα Ανδριανού στη παιδική του ηλικία,στις μάχες και στη μεγάλη του αγάπη, τον Αντίνοο... Ο Χρήστος Λιακόπουλος "ντύνεται" με τον μανδύα του Αυτοκράτορα και σε καθηλώνει... Ελπίζω σύντομα να την απολαύσουμε στο θέατρο της πόλης μας, στο Δημοτικό Θέατρο Πειραιά!!!

Αθηνά Νταβαρία, Δημοσιογράφος, Κανάλι 1

Μια υπέροχη παράσταση, ένας ποιητικός και λυρικός μονόλογος.

Τάσος Σταυρακέλης, ποιητής

Μια εξαιρετική παράσταση για τη ζωή και το έργο του αυτοκράτορα Ανδριανου. Ο Χρήστος Λιακοπουλος συγκλονιστικός στον ρόλο του. Το συνιστώ ανεπιφύλακτα!!!

Πένυ Παπαδάκη, συγγραφέας

Μια στέρεη δομή σκέψης και λόγου με εξαιρετική ακολουθία, μια άριστα τοποθετημένη φωνή, μια συνεχής ροή συναισθήματος με απίστευτη ισορροπία έντασης και ηρεμίας, ένα ταξίδι βαθιά στην ανθρώπινη ψυχή, στην αγάπη, στον απόλυτο έρωτα, μια ολοκληρωμένη παρουσίαση μιας ολόκληρης ζωής από την παιδική ηλικία στην εφηβεία, στη μεγαλειώδη ενηλικίωση και στην πτώση του σώματος από την ασθένεια που στάθηκε πιο δυνατή από όλα τα πλούτη και την εξουσία όλου του κόσμου...

Ένα αιώνια επίκαιρο βαθύτατο ψυχόδραμα, μια ολοκληρωτική κατάθεση ψυχής, πηγή συμπυκνωμένης ιστορικής πληροφορίας και ταυτόχρονα ένα μάθημα ζωής για τον θεατή...

Ένα υπέροχο "κεντημένο" κείμενο, απλά μια εξαιρετική παράσταση!

Μαίρη Καραχάλιου, διερμηνέας, μεταφράστρια και make up and special effects artist

ΠΡΟΤΑΣΗ ΓΙΑ ΚΑΛΟ ΘΕΑΤΡΟ

Παράσταση άξια επαίνων... ...χαρίζει στο κοινό μια απολαυστική βραδιά, και αυτό οφείλεται σε όλους τους συντελεστές, με κορυφαίον τον Χρήστο Λιακόπουλο, ο οποίος σήκωσε το βάρος μιας τέτοιας μεταφοράς κι ερμηνείας, για μια προσωπικότητα με έντονο χαρακτήρα και ταραχώδη βίο, με κυρίαρχα: τις ραδιουργίες που επικρατούσαν για την κατάληψη της εξουσίας, αλλά και στα όσα ο ίδιος ομολογεί, επί σκηνής, για τον ερωμένο του, τη σχέση τους και τον αδόκητο χαμό του Αντίνοου. Οι θεατές καταχειροκρότησαν τον Χρήστο Λιακόπουλο, και το άξιζε.

Νίκος Μπατσικανής, Κριτικός Θεάτρου (μέλος Ένωσης Ελλήνων Θεατρικών και Μουσικών Κριτικών - Θεατρικά Βραβεία Κάρολος Κουν, Ελληνικά κι Ευρωπαϊκά Βραβεία Θεάτρου - Χορού)

Επιβλητικός και με το παράστημά του ως Αδριανός. Ευχαριστούμε, Χρήστο, για την "μάθησιν", "τέρψιν"και "ηδονήν" που μας προσέφερες.

Έφη Τσιτκάνου, Φιλόλογος

Ο Χρήστος Λιακόπουλος στον μονόλογο "Αυτοκράτωρ Αδριανός" παρουσιάζει με εξαιρετικό τρόπο έναν ευαίσθητο και στιβαρό χαρακτήρα της ιστορίας. Όπου το βρείτε να παίζεται, δείτε το, γιατί αξίζει!

Εμμανουήλ Μανωλάς, Σκακιστικός συνθέτης, καθηγητής πληροφορικής

Ό,τι και να σας πω θα είναι λίγο... Δεν περιγράφεται αυτό που παρακολούθησα. Ήταν συγκλονιστικός στην ερμηνεία του... Είχε ταυτιστεί απόλυτα με τον ρόλο του... Η σκηνική του παρουσία άψογη... Σε καθήλωνε από το πρώτο κιόλας λεπτό μέχρι το τέλος... Η συγκίνηση ήταν μεγάλη... Ειδικά, όταν πέθανε ο Αντίνοος τον οποίο αγαπούσε πάρα πολύ... Μαζί με τον πρωταγωνιστή συγκινήθηκα κι εγώ τόσο πολύ λες κι έχασα έναν δικό μου άνθρωπο εκείνη την στιγμή... Αξίζει να το δείτε!

Μαρία Σκλαβενίτη, θεατής

Μια μοναδική ιστορική καταγραφή, μ' έναν τρόπο τόσο άρτιο, σαφή και λυρικό καθώς και η συγκλονιστική ερμηνεία, εκφράζοντας κάθε λεπτή συναισθηματική απόχρωση, γεμάτη εικόνες με καθήλωσαν! Συμπορεύθηκα στο ταξίδι ζωής αυτής της σπουδαίας προσωπικότητας! Μπροστά μου είχα τον ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΑ ΑΔΡΙΑΝΟ! Συγχαρητήρια!!

Σάρα Τερζή, Γερμανική Φιλολογία

Ενας άνθρωπος με ταλέντο μπορεί να κρατήσει μια ολόκληρη παράσταση μόνος του και να μας ταξιδέψει μαζί του νιώθοντας να συμβαίνουν μπροστά μας όσα περιγράφει. Μας μεταφέρει μαγικά χάρη στην φωνή, στην εκφραστικότητά του στη βαθιά του ταύτιση με τον ήρωα. Το κείμενο γραμμένο από τον ίδιο είναι συναρπαστικό συγκινητικό και η ερμηνεία του ηθοποιού με μάτια που άλλοτε λάμπουν από ενθουσιασμό, άλλοτε σκοτεινιάζουν από απογοήτευση, άλλοτε βουρκώνουν από πόνο, θα μας μείνει σίγουρα αξέχαστη. Όλο το ταξίδι της παραστασης γίνεται μέσα στα μάτια αυτά που αντικατοπτρίζουν το πάθος για την τέχνη. Αυτό που ευχόμαστε στον Χρήστο Λιακόπουλο είναι να κρατάει πάντα μέσα του το πάθος αυτό και να τον ευχαριστήσουμε μέσα από την καρδιά μας.

Ειρήνη Πουλάκου, Γαλλική Φιλολογία, Συγγραφέας

Μονόλογος, δύσκολη αποστολή για τον ηθοποιό.

Ο Χρήστος Λιακόπουλος, μελέτησε την βιογραφία του Αδριανού, έγραψε ένα κείμενο και εδώ και τρία χρόνια μας παρουσιάζει το αποτέλεσμα αυτής της εργασίας.

Πάντα πίστευα πως ένας μονόλογος είναι ένα αμφίβολο στοίχημα του ηθοποιού με το κείμενο και το κοινό. Στην συγκεκριμένη παράσταση ήταν όλα υπέροχα.

Ο ηθοποιός, ο Χρήστος Λιακόπουλος "ποιεί ήθος", το κείμενο είναι εξαιρετικά στρωτό, με εξάρσεις και παύσεις στα σημεία που χρειάζεται, δεν επιτρέπει στον θεατή να χαλαρώσει, τον υποχρεώνει να παρακολουθεί με κομμένη ανάσα.

Μία παράσταση που πρέπει να δείτε.

Βάσω Παπαδοπούλου, Συγγραφέας

Η συγγραφική-σκηνοθετική πρόταση του κ. Λιακόπουλου αποτελεί έναν μονόλογο, στην ουσία του εσωτερικό, μια απόπειρα ανασύνθεσης της μνήμης και αποκατάστασης ενός θρυμματισμένου Εγώ και μιας αλλοτριωμένης συνείδησης, που διαταράχθηκε λόγω των τύψεών του για μια ακούσια θυσία που εξακολουθεί να ταλανίζει τον αυτοκράτορα μέχρι το θάνατό του. Η τεχνική της αφήγησης που ακολουθείται είναι η ευθύγραμμη εγκιβωτισμένη, που ξεκινά από τη χρονική στιγμή όπου σε μεγάλη πια ηλικία ο ήρωας, ανακαλεί το παρελθόν, τη ζωή του, εστιάζοντας στη σχέση του με τον Αντίνοο και επιστρέφει ξανά στο χρόνο της σκηνικής δράσης. Έχουμε την περίπτωση ενός ομοδιηγητικού-παντογνώστη αφηγητή, η διήγηση του οποίου αναδεικνύει βιογραφικά στοιχεία του Αυτοκράτορα Αδριανού, αποτυπώνει τα ήθη και τα έθιμα της Ρωμαϊκής αριστοκρατίας, περνά μηνύματα για ερωτήματα που απασχολούν το άτομο από κτήσεως κόσμου και καυτηριάζει την εγωπάθεια, τη ματαιοδοξία, την ακόρεστη δίψα για εξουσία, ενώ από την άλλη πλευρά εξαίρει την αξία της άδολης και πραγματικής αγάπης χωρίς την οποία ο άνθρωπος, νιώθει κενός, ανεξάρτητα από την οικονομική θέση ή το κοινωνικό του status.

Όσον αφορά τα σκηνοθετικά ευρήματα, ο κ. Λιακόπουλος μας παρουσιάζει μία προσέγγιση λιτή, χωρίς εικαστικούς βερμπαλισμούς, που σέβεται την εποχή διαδραματίσεως των ιστορικών γεγονότων, και που στηρίζεται κυρίως στην ατομική του ερμηνεία, στο ρυθμό του λόγου και στην εναλλαγή του προσώπου αφήγησης με την παρεμβολή ευθύ λόγου σε turning points της ζωής του ήρωα, όπως στην εικόνα όπου αναλαμβάνει την εξουσία μετά το θάνατο του Τραϊανού, ή όταν πρωτοσυναντά τον Αντίνοο. Μάλιστα στην τελευταία εικόνα έχουμε σύζευξη δύο τεχνικών, της επιβράδυνσης της αφήγησης και της παρεμβολής ευθέων προτάσεων ή ερωτήσεων σε β’ ενικό πρόσωπο. Ένα ακόμη σκηνοθετικό μέσο που μετέρχεται για να εξάρει τη μετάβαση από τη μια συναισθηματική κατάσταση στην άλλη, ή τη μεταπήδηση σε μια νέα κομβική φάση της ζωής του, είναι ο φωτισμός ή η χειρονομία, η στάση του σώματος, η μεγαλύτερη δηλαδή πρόκληση ενός ηθοποιού που μεταδίδει στο δέκτη το μήνυμά του χωρίς σκηνοθετικές-σκηνογραφικές περιττολογίες, οι οποίες ενίοτε απομακρύνουν το θεατή από το κείμενο και την ερμηνεία και τον κατευθύνουν σε ένα εικαστικό και ηχητικό χάος.

Προσωπικά επικροτώ την παράσταση του Χρήστου Λιακόπουλου-ο οποίος παρεμπιπτόντως- έγραψε το κείμενο, σκηνοθέτησε και πρωταγωνίστησε στο παραστατικό αυτό γεγονός και σας παροτρύνω να παρακολουθήσετε την παράσταση για να σκεφτείτε αν ο κόσμος θα ήταν καλύτερος με πολιτικούς ηγέτες μυημένους στην τέχνη.

Χριστιάνα Οικονόμου, Φιλόλογος-Απόφοιτος του Τμήματος Ιστορίας, Αρχαιολογίας και Ιστορίας της Τέχνης του ΕΚΠΑ. MPhil in Theatrical Studies.

Συντελεστές:

Κείμενο:Χρήστος Λιακόπουλος

Σκηνοθεσία:Χρήστος Λιακόπουλος, Αναστασία Μαρκουτσά

Φωτισμοί:Χρήστος Λιακόπουλος

Κοστούμι:Μίκα Πανάγου

Θρόνος-Στεφάνι:Γιώργος Ρούσσης

Μουσική επιμέλεια:Χρήστος Λιακόπουλος

Επεξεργασία ήχου: Σπύρος Αραβοσιτάς

Φωτογραφίες παράστασης: Γιάννης Βότσαρης, Τζένη Κουκίδου

Δημιουργία και επιμέλεια εικαστικών: Τζουλίανα Νίκα

Κατασκευή κοστουμιού: Βάνια Αλεξάντροβα